Litowa heparyna i szybkie działanie odwracalne dla chemii 13*75/13*100/16*100mm

Heparyna litowa: Główne funkcje i rola w diagnostyce medycznej

Heparyna litowa pełni krytyczną i specyficzną rolę jako dodatek przeciwzakrzepowy stosowany głównie w probówkach do pobierania krwi (Vacutainers® lub podobnych) do badań laboratoryjnych. Jej główną i najważniejszą funkcją jest:

1. Zapobieganie krzepnięciu krwi (działanie przeciwzakrzepowe):

   • Mechanizm: Heparyna, naturalnie występujący glikozaminoglikan, wywiera działanie przeciwzakrzepowe poprzez potęgowanie działania antytrombiny III (AT III). AT III jest głównym inhibitorem kaskady krzepnięcia. Kiedy heparyna wiąże się z AT III, gwałtownie przyspiesza zdolność AT III do inaktywacji kluczowych enzymów krzepnięcia, w szczególności trombiny (czynnik IIa) i czynnika Xa.

   • Sól litowa: Heparyna jest związana z jonami litu. Lit jest stosowany specyficznie, ponieważ jest ogólnie nieinterferujący w szerokim zakresie najczęstszych badań chemii klinicznej, zwłaszcza panelach elektrolitowych (gdzie sole sodu lub potasu mogą powodować znaczące zakłócenia). To sprawia, że heparyna litowa jest preferowanym wyborem w porównaniu z heparyną sodową do ogólnych badań chemicznych.

   • Wynik: Krew pobrana do probówek z heparyną litową pozostaje w stanie płynnym (osocze pozostaje wolne od skrzepów fibryny) przez czas potrzebny do przetworzenia i analizy. Jest to niezbędne do uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników z próbek osocza.

2. Zachowanie integralności próbki krwi:

   • Skutecznie zapobiegając tworzeniu się skrzepów, heparyna litowa zachowuje skład komórkowy i biochemiczny próbki krwi dokładniej niż surowica (która wymaga krzepnięcia do utworzenia się). Jest to kluczowe dla testów mierzących analitów, które mogą być zużywane lub zmieniane podczas procesu krzepnięcia lub uwięzione w skrzepie.

   • Pomaga minimalizować aktywację płytek krwi w porównaniu z niektórymi innymi antykoagulantami, co prowadzi do bardziej stabilnych próbek do niektórych analiz.

3. Umożliwienie separacji osocza:

   • Krew antykoagulowana może być odwirowana w celu oddzielenia osocza (składnika płynnego zawierającego białka, elektrolity, hormony itp.) od komórek krwi stosunkowo szybko po pobraniu. Osocze jest wymaganą matrycą próbki do licznych rutynowych i specjalistycznych testów.

Kluczowe cechy podkreślające jej funkcję:

• Szybkie działanie: Heparyna działa szybko po zmieszaniu z krwią, zapewniając natychmiastowe działanie przeciwzakrzepowe.

• Odwracalne (teoretycznie): Chociaż nie jest to rutynowo wykonywane w laboratoriach klinicznych, działanie heparyny można zneutralizować substancjami takimi jak siarczan protaminy. Ta odwracalność jest czasami istotna w specyficznych kontekstach terapeutycznych, ale zazwyczaj nie dotyczy probówek do pobierania próbek.

• Idealna do chemii: Zastosowanie soli litowej minimalizuje interferencje, co jest szczególnie istotne dla dokładnego pomiaru:

  • Elektrolitów: Sód (Na+), Potas (K+), Chlorki (Cl-), Lit (Li+ - choć mniej powszechne), Wodorowęglany (HCO3-)

  • Markery funkcji nerek/wątroby: Mocznik, Kreatynina, Kwas moczowy, Bilirubina, Enzymy wątrobowe (ALT, AST, ALP, GGT)

  • Metabolity: Glukoza, Mleczan

  • Hormony: Wiele testów hormonalnych

  • Monitorowanie leków terapeutycznych (TDM): Dla różnych leków

  • Enzymy: Amylaza, Lipaza, CK

• Nienadająca się do wszystkich testów: Co ważne, probówki z heparyną litową NIE są odpowiednie do:

  • Testów krzepnięcia/hemostazy: (np. PT, APTT, Fibrynogen) - Heparyna bezpośrednio zakłóca te testy. Zamiast tego stosuje się probówki cytrynianowe (np. z jasnoniebieskim korkiem).

  • Rozmazów krwi/morfologii: Heparyna może powodować artefakty barwienia. Do hematologii preferowane są probówki EDTA (fioletowy/lawendowy korek).

  • Niektórych testów immunologicznych/serologicznych: W zależności od konkretnego testu, może być wymagana surowica (z probówek z aktywatorem krzepnięcia) lub osocze EDTA.

  • Analizy metali śladowych (lit): Oczywiście nieodpowiednie, jeśli mierzone są poziomy litu.

Podsumowując:

Podstawową i niezbędną funkcją heparyny litowej jest skuteczne zapobieganie krzepnięciu krwi w probówkach do pobierania poprzez wzmacnianie aktywności antytrombiny, umożliwiając tym samym wiarygodne pobieranie próbek osocza. Jej kluczową zaletą jest zastosowanie litu jako przeciwjonu, który minimalizuje interferencje z szerokim spektrum rutynowych analitów chemii klinicznej, w szczególności elektrolitów, co czyni ją niezbędnym antykoagulantem do ogólnych badań biochemicznych w nowoczesnych laboratoriach klinicznych.